Taket på Rogne kyrkje er tekt med skifer. Kyrkja stod ferdig i 1857, i den tida utvinninga av skifer i Rogne var i opp blomstring. «Dei gav det dei åtte av mot og av styrke. Liv måtte vågast i farlege yrke.» står det på minnesmerket over skiferarbeidarane. Mest alle hus vart tekte med skifer den tida; og sjølvsagt også kyrkja. Bøndene dreiv ut skiferen i sine eigne gruver, og Valdres Skiferbrudd tok det etter kvart inn i større omfang.
Det var som minnesmerket seier eit strevsamt og farleg arbeid. Dei fekk sanne bibelens skildring av straffa som låg i at arbeidet måtte gjerast i sitt «ansikts sved». Lenge før HMS var opp funne.
Godt er det med HMS og løn som verdset arbeidet, og arbeidaren. Litt attende til paradiset kan hende? Eit paradoks likevel at vi verdset arbeidet så mykje at det i dag ikkje er lønsamt å utvinne skifer til takstein lenger. Eit paradoks som gjer at eg verdset vakre skifertak så mykje?